A AULA DO MONTE DO SINO

Todos  temos   unha  historia  na   nosa  vida. Dende que nacemos, vamos creando  unha  serie de  recordos  que nos fan ser como somos.   As árbores que atopamos nas nosas aldeas e nos nosos montes,  tamén  teñen a súa propia historia, e se nos paramos un momento a observalos, podemos darnos de conta,  en moitas ocasións, que non foi fácil para eles a supervivencia.   O  Quercus   robur  que vos veño a mostrar nesta entrada tivo unha vida moi difícil.  Foi  quen de sobrevivir a un  incendio forestal fai moitos anos e ademais,  como podemos observar nas imaxes, ten unha serie de cicatrices derivadas de outros fenómenos:   1. O oco que podemos observar no seu tronco foi froito dun raio que lle caeu hai máis de 50 anos. Iso non detivo a esta árbore para seguir crecendo, xa que vemos que ten una altura e un diámetro cons iderables.   2. A rama seca que ten no lado esquerdo, moitos dirían que se debería cortar por razóns estéticas, sen embargo, dálle personalidade ao carballo,

A lontra e Lourizán (Pontevedra) Hai uns días nos chegaba unha nova que se repite prácticamente tódolos anos. Outra lontra atropelada no percorrido Pontevedra-Marín: autovía, ferrocarril, estrada vella, son tres infraestruturas que fan difícil a comunicación das poboacións de lontra que aproveitan a rica ría do Lerez coma fonte de alimento, e se refuxian nas marismas e nos pequenos regatos que desembocan neste tramo da ría de Pontevedra. Parece ser que as lontras combinan o uso de embalses, onde poden atopar alimento abundante, co uso de ríos e regatos, onde atopan refuxios (ver  enciclopedia virtual de los vertebrados españoles ). Este podería ser o caso da ría de Pontevedra con respecto á Gandarela e o río Louriñas, espacios emblemáticos para a Escola de Capataces e unha das áreas onde o alumnado realiza as súas prácticas. https://www.lavozdegalicia.es/noticia/pontevedra/pontevedra/2020/04/13/atropellada-nutria-autovia-marin/00031586770857434180650.htm Existen estudios que vinc

Gracias ao interese do alumnado, profundizamos un pouco no mundo das plantas parásitas. Existen 2 tipos:as que fan a fotosíntese, coñecidas coma hemiparásitas, que son verdes (teñen clorofila), e chuchan saiva bruta (auga e minerais), e as holoparásitas, que non fan a fotosíntese e que chuchan saiva elaborada (auga e hidratos de carbono). Tamén as podemos distinguir segundo o lugar no que se conecta á planta hospedante. Existen plantas parásitas que se insertan no talo, e outras na raíz. Por último, tamén as podemos clasificar en parásitas obligadas, se a planta parásita precisa dun hospedador para pechar o seu ciclo (tódalas holóparasitas), e en parásitas facultativas, no caso de  que estas poidan vivir e reproducirse sen necesidade de hospedador, inda que o seu crecemento e desarrollo sexa inferior sen a participación da planta hospedante. Dentro do grupo das hemiparásitas, algunhas son parásitas facultativas e outras obrigadas. Cuscuta ephytimum , holoparásita de varias legumi

Cristina invítanos a dar un paseo con ela (e co seu can) por Celanova. No paseo, atopamos as especies de flora que aparecen nas seguintes composicións. Se te apetece, indica os nomes, familias e subclases de cada unha das especies que aparecen nas imaxes (podes enviarmas por correo electrónico ou mellor, deixar as túas aportacións en comentarios, explicando número de composición e especies de esquerda a dereita e de arriba cara abaixo). Todas se atopaban en zonas desarboradas na zona de transición entre núcleo rural e monte Malo será que entre tod@s non as deamos identificadas!

Construíndo claves . Dentro da subclase Dilleniidae (clase Magnoliopsida ou dicotiledóneas)   na que se inclúen especies coma o salgueiro ( Salix atrocinerea ), as cistáceas (en imaxe Tuberaria guttata e Cistus salvifolius ), a gabeadora Bryonia dioica , a famosa camelia e o torvisco ( Daphne gnidium ), tamén temos o orde de Ericales . Unha familia de grande interese dentro deste orde é  Ericaceae , onde atopamos especies coma .....  Arbutus unedo  (érbedo),  Vaccinium myrtillus  (arando),  Calluna vulgaris  (carpaza),  Daboecia cantabrica  (queiruga maior) e todas as carrascas, carrouchas, queirugas, quirogas e urces ... que se inclúen no xénero  Erica . Erica é un xénero moi interesante por incluír especies típicas da matogueira galega, moitas melíferas, outras de interese pola súa madeira, e todas por aportar diversidade, alimento e acubillo para moitas especies de fauna. Á vista da segunte táboa, fai unha clave que vala para axudar na identificación das especies do xé

Que especie é? ... e logo, non era un Iris? Cristina atopou esta especie en Celanova, Ourense. Temos dúbidas en canto a especie que podería ser. Velaí as fotos ... Fotos de Cristina Núñez Cal é a intrusa? Enlaces de interese a flora ibérica: http://www.floraiberica.es/floraiberica/texto/pdfs/20_185_01_Iris.pdf http://www.floraiberica.es/floraiberica/texto/pdfs/20_185_05_Xiphion.pdf

Cómo é a inflorescencia de Iris (Limniris) pseudacorus ( espadana amarela ) ? Saen varias flores do mesmo gromo floral? A inflorescencia desta especie é unha cima, polo que non ten un eixo principal do que saen as unidades florais. En cada nó, pode haber un gromo, que pode chegar a desenvolver outra flor. Aquí van dous interesantes enlaces para coñecer mais sobre a espadana amarela, e outras especies de flora do NW peninsular: https://floradegalicia.wordpress.com/2018/11/22/iris-pseudacorus https://www.asturnatura.com/especie/limniris-pseudacorus.html http://www.floraiberica.es/floraiberica/texto/pdfs/20_185_03_Limniris.pdf Nas fotos que nos envía José, podemos observar a complexidade marabillosa desta flor, que ten dous verticilos periánticos (non distinguimos entre caliz e corola), composto cada un deles, de tres pezas, que coñecemos como tépalos. Por se isto non fose dabondo, tamén os estames e os estilos, teñen caracteres que imitan pétalos. En fin, desfrutade das imaxes,

É Arisarum simorrhinum  (herba dos candís) nemoral? Unha pregunta que fai un dos nosos alumnos. Aquí vos deixo a imaxe. O concepto de nemoral que vimos hai uns días, vai ligado a que sexa unha especie de bosque que aproveita a perda da folla do dosel arbóreo para recibir máis luz a finais do inverno para florecer ... Investiga sobre esta especie e comenta se che parece que estas especie poderiamos definila coma nemoral. Quizáis este enlace vos poida axudar: https://www.asturnatura.com/especie/arisarum-simorrhinum.html Foto de Jaime Niño

Aprendendo a observar ... as plantas! Nesta serie de entradas, aproveitando a capacidade de ver de cerca os detalles da morfoloxía das plantas, gracias ao mundo da fotografía, tentarei buscar detalles que nos axudan a entender como funcionan as diferentes especies de flora. Animádevos e engadide un comentario sobre o que vos parece que amosa a imaxe, captada en Aldán (Cangas do Morrazo-Pontevedra) hai 10 días.

Neste video poderes entender mellor como resolver o exercicio que planteamos coa entrada: https://monteslourizan.blogspot.com/2020/03/combinando-manexo-coordenadas-con.html sobre a aplicación dos Teoremas do seno e do coseno, enlazada coa topografía no ámbito de representación gráfica, coordenadas, distancias e acimuts. Para poder seguir mellor as evolucións do video, pego aquí as fotos da resolución no meu cuaderno, que pode complementar o que veredes nos videos de Youtube. Xunto ao primeiro, no que se explica a representación gráfica e o cálculo de distancias, tedes un segundo no que se aplican os Teoremas do coseno e do seno para calcular os ángulos do triángulo formado polos tres puntos do enunciado, e incluso un tercero, no que se averigua o acimut de varias direccións. Vídeos 2 e 3: ATENCIÓN, DETECTADO ERRO AO FINAL DO EXERCICIO!! Unha compañeira detectou un erro e o puxo en comentarios. Eu ao principio non o vía, pero é certo, hai un erro ao calcular

RESOLUCIÓN SUPOSTO PRÁCTICO DE ORGANIZACIÓN DE TALAS EN PIÑEIRAL DE Pinus pinaster, POLO MÉTODO DE ORDENACIÓN DE DIVISIÓN POR CABIDA (superficie). Organizar as talas dun monte de piñeiro de 52 ha, ordeado por división por cabida (método de cortas: cortas a feito ), nunha zona de Pontevedra próxima á costa. O período de rexeneración a considerar é de 4 anos, e o turno de 32 anos. O propietario quere obter un rendemento constante cada 2 anos. Ter en conta a presencia dun rexenerado de castiñeiro e carballo de 5-15 anos de idade e a existencia dun regato que limita co monte nunha lonxitude de 150 m. Que restriccións teriamos que ter nesta zona de valgada na que atopamos freixa e salgueiro ?. Realiza un croquis que te axude a deseñar os diferentes tramos nos 32 anos que dura un ciclo completo de cortas. POSIBLE SOLUCIÓN Empecemos polas restriccións. Dado que pasa un regato a rente do monte, e supoñendo que ten máis de 2 m de largo (ancho), temos que

Bos días! Á vista de que a situación se prolonga, tentarei compartir convosco inquedanzas do día a día, que poden axudar a manter un pouco activa a nosa capacidade de observación e de interpretación da natureza. Aí van unha serie de imaxes, e unha batería de preguntas sobre elas. Se queredes participar, poñede no comentario a vosa interpretación, tentando primeiro, describir o que vedes, e segundo, analizar que pasou para chegar á situación previamente descrita. IMAXE 1. Por que esta cor? IMAXE 2. Isto era un regato. Que pasou?. Como evitalo? IMAXE 3: Era un carballo (Quercus robur). Ten sentido? IMAXE 4. Por que este extrano crecemento no piñeiro (Pinus pinaster) PARTICIPADE!

Nesta entrada tentamos achegarnos ao cálculo de erros dende o método de medición altimétrica máis sinxelo: a nivelación simple. En concreto, nesta primeira entrada sobre este tema, nos centramos no erro a priori, como aquel que ven dado pola falla de exactitude do aparato, e polo método utilizado; é dicir, é calculable antes da saír a campo para facer o levantamento topográfico. Explicamos os principais métodos altimétricos e planimétricos, para despois, centrarnos nos altimétricos. Dentro dos métodos altimétricos, nos centramos na nivelación xeométrica simple, caracterizada por realizar as medicións de tódolos puntos dende un só emplazamiento para o equialtímetro. Describimos a forma na que se calcula o erro a priori, e propomos unha tarefa despois de resolver varios exercicios sobre o cálculo dalgunas das compoñentes deste tipo de erro. En concreto, aprendemos a calcular o erro vertical, debido á falla de exactitude do nivel, e o erro de punteria, que depende do número de

Bos días! Para facilitar o voso traballo de confección dun modelo silvícola que vos interese, vou explicarvos os pasos, utilizando un modelo que estou creando para tres especies: piñeiro de Oregón, pradairo e freixo. Estudiar os caracteres culturais que definen o hábitat e o comportamento da/s especie/s fronte ás diferentes variables que o definen (autoecoloxía). Para realizar este apartado, vos achego a seguinte táboa, na que a primeira sección describe as características mencionadas. Unha das conclusións que extraeredes, é se as especies seleccionadas e os usos que queredes priorizar son compatibles, e se o son, baixo que condicións. Buscar exemplos de tratamentos silvícolas experimentados coas especies que sexan do voso interese, consultando bibliografía, experiencias en páx. web especializadas, ..., e cubrir así, a segunda parte da táboa. Nesta segunda táboa, cumpre explicar algún dos campos. Comp interesp. Trátase, como puidestes imaxinar, de competencia interespecíf

FLORA NEMORAL Nesta entrada tentaremos, por unha banda, analizar o traballo feito pol@s compañeir@s, así como ofrecervos unha explicación e clasificación moi breve sobre este tipo de vexetación. Antes de nada, explicarvos, que flora nemoral é aquela que aproveita a luz que deixa pasar o bosque caducifolio ao final do inverno, para florecer. Estas especies caracterízanse por ter unha floración temperá, nos meses de febreiro-marzo, cando o sol proporciona enerxía suficiente, pero inda non brotaron as follas das árbores. En primeiro lugar, dos traballos enviados, houbo varios de vos que coincidieron en:                   Viola sp . Unha das máis comúns, Viola rivinniana , en bosques preto das correntes de auga, da familia Violaceae , subclase Dilleniidae . Foto de Mikel                   Primula acaulis . Moi común en zonas máis aclaradas, incluso prados próximos a bosques de frondosas caducifolias. Primulaceae . Subclase Dilleniidae. Foto de Mikel (arriba dereita)