A AULA DO MONTE DO SINO

Nesta entrada tentamos achegarnos ao cálculo de erros dende o método de medición altimétrica máis sinxelo: a nivelación simple. En concreto, nesta primeira entrada sobre este tema, nos centramos no erro a priori, como aquel que ven dado pola falla de exactitude do aparato, e polo método utilizado; é dicir, é calculable antes da saír a campo para facer o levantamento topográfico. Explicamos os principais métodos altimétricos e planimétricos, para despois, centrarnos nos altimétricos. Dentro dos métodos altimétricos, nos centramos na nivelación xeométrica simple, caracterizada por realizar as medicións de tódolos puntos dende un só emplazamiento para o equialtímetro. Describimos a forma na que se calcula o erro a priori, e propomos unha tarefa despois de resolver varios exercicios sobre o cálculo dalgunas das compoñentes deste tipo de erro. En concreto, aprendemos a calcular o erro vertical, debido á falla de exactitude do nivel, e o erro de punteria, que depende do número de

Bos días! Para facilitar o voso traballo de confección dun modelo silvícola que vos interese, vou explicarvos os pasos, utilizando un modelo que estou creando para tres especies: piñeiro de Oregón, pradairo e freixo. Estudiar os caracteres culturais que definen o hábitat e o comportamento da/s especie/s fronte ás diferentes variables que o definen (autoecoloxía). Para realizar este apartado, vos achego a seguinte táboa, na que a primeira sección describe as características mencionadas. Unha das conclusións que extraeredes, é se as especies seleccionadas e os usos que queredes priorizar son compatibles, e se o son, baixo que condicións. Buscar exemplos de tratamentos silvícolas experimentados coas especies que sexan do voso interese, consultando bibliografía, experiencias en páx. web especializadas, ..., e cubrir así, a segunda parte da táboa. Nesta segunda táboa, cumpre explicar algún dos campos. Comp interesp. Trátase, como puidestes imaxinar, de competencia interespecíf

FLORA NEMORAL Nesta entrada tentaremos, por unha banda, analizar o traballo feito pol@s compañeir@s, así como ofrecervos unha explicación e clasificación moi breve sobre este tipo de vexetación. Antes de nada, explicarvos, que flora nemoral é aquela que aproveita a luz que deixa pasar o bosque caducifolio ao final do inverno, para florecer. Estas especies caracterízanse por ter unha floración temperá, nos meses de febreiro-marzo, cando o sol proporciona enerxía suficiente, pero inda non brotaron as follas das árbores. En primeiro lugar, dos traballos enviados, houbo varios de vos que coincidieron en:                   Viola sp . Unha das máis comúns, Viola rivinniana , en bosques preto das correntes de auga, da familia Violaceae , subclase Dilleniidae . Foto de Mikel                   Primula acaulis . Moi común en zonas máis aclaradas, incluso prados próximos a bosques de frondosas caducifolias. Primulaceae . Subclase Dilleniidae. Foto de Mikel (arriba dereita)